زمان های انگلیسی | تمام زمان های زبان انگلیسی در یک نگاه

زمان گرامری (Verb tenses) به تغییرات افعال برای نشان دادن زمان انجام عمل گفته می‌شود: گذشته، حال یا آینده. همچنین عبارت زمان گرامری برای جنبه‌های دستوری استفاده می‌شود که جزئیات بیشتری در مورد مدت یا زمان انجام یک عمل اضافه می‌کند. هنگامی که چهار جنبه دستوری را با گذشته، حال و آینده ترکیب می‌کنیم، در نهایت به ۱۲ زمان فعل اصلی در انگلیسی می‌رسیم. زمان های انگلیسی برای صحبت صحیح انگلیسی ضروری هستند؛ اما ممکن است گیج‌کننده باشند. در این مقاله می‌خواهیم به طور کامل در مورد زمان های انگلیسی، از جمله زمان استفاده از آن‌ها، نحوه ساخت آن‌ها و مثال‌های فراوانی از زمان گرامری ارائه ‌دهیم. با ما در آموزش زمانهای انگلیسی همراه باشید.

زمان گرامری چیست؟

زمان گرامری نشان می‌دهد که یک عمل چه زمانی انجام شده و همچنین مدت زمان وقوع آن چقدر بوده است. زمان‌های اصلی افعال گذشته، حال و آینده هستند.

همچنین زمان های انگلیسی جزئیات بیشتری را ارائه می‌دهند؛ مانند مدت زمانی که عمل رخ داده است، کدام اقدامات ابتدا اتفاق افتاده یا اینکه آیا یک عمل گذشته بر زمان حال تأثیر دارد یا خیر.

لیست زمان گرامری: در زبان انگلیسی چند زمان وجود دارد؟

زمان استاندارد در زبان انگلیسی، زمان حال است که معمولاً فقط شکل ریشه فعل می‌باشد. در زمان گذشته و آینده، افعال اغلب نیاز به تغییر دارند، مانند اضافه کردن پسوند –ed برای زمان گذشته و فعل معین will برای آینده.

با این حال، برای هر یک از زمان‌های گذشته، حال و آینده، چهار جنبه مختلف وجود دارد که جزئیات بیشتری را اضافه می‌کند. به عنوان مثال، زمان استمراری نشان می‌دهد که یک عمل در حال انجام است. می‌توان از آن در حال (she is sleeping او خوابیده است)، گذشته (she was sleeping او خوابیده بود) یا آینده (she will be sleeping او خواهد خوابید) استفاده کرد.

زمان‌های گذشته، حال و آینده

گذشته، حال و آینده تقسیمات اصلی زمان های انگلیسی هستند که باید برای مکالمات روزمره انگلیسی، این زمان‌ها را یاد بگیرید. زمان حال نمایانگر اعمالی است که اکنون اتفاق می‌افتد، در حالی که گذشته نشان‌دهنده اعمالی است که قبلاً اتفاق افتاده‌اند و آینده، اعمالی را توصیف می‌کند که بعداً اتفاق خواهند افتاد.

زمان ساده (Simple tense)

زمان ساده یک جنبه دستوری است که به اشکال عادی زمان‌های گذشته، حال و آینده اشاره دارد. درست مانند اسم آن، زمان‌های ساده، کمترین قوانین را دارند و ساده‌ترین شکل فعل هستند. زمان ساده برخلاف سایر زمان‌ها، جزئیات زیادی ارائه نمی‌دهد.

زمان کامل (Perfect tense)

زمان‌های کامل از [have] + [past participle] ساخته می‌شوند.

تعریف زمان کامل کمی پیچیده‌تر از زمان ساده است. زمان کامل برای اقداماتی استفاده می‌شود که به سایر نقاط زمانی مرتبط هستند؛ اعم از اقدامات تکمیل‌شده یا در حال انجام.

به عنوان مثال، در جمله I have played soccer since I was a child (من از کودکی فوتبال بازی کرده‌ام)، زمان کامل نشان می‌دهد که این عمل به طور مداوم در گذشته اتفاق افتاده و هنوز هم در زمان حال اتفاق می‌افتد. در مقابل، در جمله I played soccer when I was a child (من در کودکی فوتبال بازی کردم)، زمان گذشته ساده را نشان می‌دهد که این عمل فقط در گذشته اتفاق افتاده است و هیچ ارتباطی با زمان حال ندارد.

زمان استمراری (Continuous tense)

زمان‌های استمراری از [be] + [present participle] یا فعل با –ing ساخته می‌شوند.

از زمان های انگلیسی استمراری برای اعمال در دست اقدام یا اعمالی که مدتی قبل از اتمام اتفاق می‌افتند، استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، They are studying all night (آن‌ها تمام شب را مطالعه می‌کنند)، به این معنی است که مطالعه ساعت‌ها قبل از اتمام آن اتفاق افتاده و تا لحظه اتمام کار، ادامه می‌یابد.

لطفاً توجه داشته باشید که معمولاً از زمان استمراری با افعال حالتی مانند want, love, have و need استفاده نمی‌شود.

زمان استمراری کامل (Perfect continuous tense)

در ساخت زمان کامل استمراری از [been] + [have] + [present participle] استفاده می‌شود.

وقتی زمان کامل و استمراری را با هم ترکیب می‌کنیم، زمان استمراری کامل به دست می‌آید. این زمان معمولاً درست مانند زمان کامل استفاده می‌شود، با این تفاوت که اقدامات مداومی را که در یک دوره زمانی اتفاق می‌افتند، توصیف می‌کند.

مثال های زمان های انگلیسی

برای درک بهتر زمان های انگلیسی به جدول زمان های انگلیسی با ترجمه در قسمت پایین دقت کنید:

	آینده Future	حال Present	گذشته Past
Simple ساده	I will help my neighbor tomorrow. فردا به همسایه‌ام کمک خواهم کرد.	I help my neighbor every day. من هر روز به همسایه‌ام کمک می‌کنم.	I helped my neighbor yesterday. دیروز به همسایه‌ام کمک کردم.
Perfect کامل	I will have helped my neighbor a hundred times by the end of the month. تا آخر ماه صد بار به همسایه‌ام کمک کردم.	I have helped my neighbor too much this week. من این هفته خیلی به همسایه‌ام کمک کردم.	I had helped my neighbor clean his attic before I fixed his car. قبل از اینکه ماشینش را تعمیر کنم، به همسایه‌ام کمک کرده بودم اتاق زیر شیروانی‌اش را تمیز کند.
Continuous استمراری	I will be helping my neighbor next month when he moves. ماه آینده وقتی همسایه‌ام نقل مکان کند، به او کمک خواهم کرد.	I am helping my neighbor while he fixes up his house. من به همسایه‌ام کمک می‌کنم در حالی که او خانه‌اش را تعمیر می‌کند‌	I was helping my neighbor when he brought me iced tea. داشتم به همسایه‌ام کمک می‌کردم که چای یخی برایم آورد.
Perfect continuous کامل استمراری	I will have been helping my neighbor for a year next month. ماه آینده به مدت یک سال به همسایه‌ام کمک خواهم کرد.	I have been helping my neighbor since I moved in. از زمانی که وارد خانه شدم به همسایه‌ام کمک می‌کنم.	I had been helping my neighbor for a year before he finally thanked me. یک سال بود که به همسایه‌ام کمک می‌کردم تا اینکه بالاخره از من تشکر کرد.

 

زمان های انگلیسی گذشته

گذشته ساده (Simple past)

از زمان گذشته ساده برای نشان دادن اقدامات انجام‌شده در گذشته، بدون هیچ جزئیات اضافه استفاده می‌شود.

برای افعال باقاعده، زمان گذشته ساده را با اضافه کردن پسوند –ed به انتهای فعل تشکیل می‌دهیم؛ اما باید مراقب افعال بی قاعده باشید. این افعال از قوانین عادی پیروی نمی‌کنند و از اشکال منحصربه‌فرد خود برای زمان گذشته استفاده می‌کنند. برای مثال went شکل گذشته فعل بی قاعده go است.

افعال باقاعده:

I picked up the glass, but it dropped from my hand.

ترجمه فارسی: لیوان را برداشتم، اما از دستم افتاد.

افعال بی قاعده:

This morning I went to the store, but I forgot the milk.

ترجمه فارسی: امروز صبح به مغازه رفتم اما شیر را فراموش کردم.