ماضی بعید در انگلیسی | آموزش به زبان ساده + فرمول و مثال

اگر در گرامر حرفه‌ای هستید، می‌دانید که افعال یکی از انواع اصلی کلماتی هستند که در جملات و مکالمات خود استفاده می‌کنیم. افعال کلمات جالبی هستند که اعمال یا حالات موجودات را توصیف می‌کنند. شاید یادگیری افعال خیلی جالب باشد؛ اما در این مقاله قصد نداریم درباره آن‌ها صحبت کنیم. در عوض در این مقاله می‌خواهیم در مورد نوع خاصی از فعل‌ها به نام ماضی بعید صحبت کنیم. اگر شما هم می‌خواهید ماضی بعید در انگلیسی را یاد بگیرید، در این مقاله با ما همراه باشید.

ماضی بعید در انگلیسی

صفت فعلی نوعی کلمه است که از یک فعل مشتق شده و برای اهداف مختلف مانند صفت یا ساخت زمان فعل استفاده می‌شود.

بسته به فعل، چندین روش مختلف برای تشکیل ماضی بعید در زبان انگلیسی وجود دارد:

1. برای اکثر افعال، فعل ماضی بعید با افزودن -ed یا -d به انتهای ریشه فعل تشکیل می‌شود. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «jump» به شکل «jumped» و ماضی بعید فعل «excite» به شکل «excited» خواهد بود. به انتهای برخی از افعال نیز -t اضافه می‌شود که در این صورت ممکن است املای آن‌ها کمی تغییر کند. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «sleep» به شکل «slept» خواهد بود.
2. اگر یک فعل به حرف صامت و پس از آن -y ختم شود، -y را حذف کرده و -ied را اضافه می‌کنیم. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «fry» به شکل «fried» خواهد بود.
3. اگر یک فعل تک هجایی به صامت – مصوت – صامت ختم شود، صامت آخر را دوبار می‌نویسیم. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «pet» به شکل «petted» و ماضی بعید فعل «slit» به شکل «slitted» خواهد بود.
4. اگر یک فعل تک هجایی به -w، -x یا -y ختم شود، آخرین حرف صامت را دوبار نمی‌نویسیم. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «flex» به شکل «flexed» و ماضی بعید فعل «skew» به شکل «skewed» و ماضی بعید فعل «play» به شکل «played» خواهد بود.
5. برای افعال طولانی‌تر، تنها زمانی آخرین صامت را دوبار می‌نویسیم که فعل به صامت-مصوت-صامت ختم شود و هجای آخر تأکید داشته باشد. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «omit» به شکل «omitted» و ماضی بعید فعل «deposit» به شکل «deposited» خواهد بود.

افعالی که از این قوانین پیروی می‌کنند، افعال باقاعده نامیده می‌شوند. ماضی بعید افعال باقاعده تقریباً همیشه با حالت ماضی ساده فعل یکسان است. به عنوان مثال، هم شکل ماضی بعید و هم زمان گذشته ساده فعل «approach» به صورت «approached» است.

در حالی که افعال باقاعده نسبتاً ساده هستند، افعال بی‌قاعده زیادی وجود دارند که از هیچ یک از قوانین بالا پیروی نمی‌کنند. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل «eat» به شکل «eaten» است. در افعال بی‌قاعده، ماضی بعید ممکن است با زمان گذشته ساده یکی نباشد. به عنوان مثال، ماضی بعید فعل بی‌قاعده «do» به شکل «done» است؛ اما زمان گذشته ساده فعل «do» به شکل «did» است. متأسفانه، هیچ دستورالعمل کلی برای درک افعال بی‌قاعده وجود ندارد. شما باید آن‌ها را در حین یادگیری ماضی بعید در انگلیسی به خاطر بسپارید.

مثال‌هایی از ماضی بعید در انگلیسی به شرح زیر است:

• افعال باقاعده: move, moved; close, closed; walk, walked; scoop, scooped; strut, strutted
• افعال بی‌قاعده: be, been; choose, chosen; catch, caught; run, run; get, gotten; swim, swum

نحوه استفاده از فعل ماضی بعید در انگلیسی

اکنون می‌دانیم که چگونه افعال را به ماضی بعید تبدیل کنیم؛ اما نمی‌دانیم که در چه شرایطی باید از ماضی بعید استفاده کنیم. به طور کلی، ۳ روش عمده وجود دارد که ما از ماضی بعید در جملات استفاده می‌کنیم. ماضی بعید را می‌توان در عبارات جزء، به عنوان صفت و برای تشکیل برخی زمان‌های فعل خاص استفاده کرد:

ماضی بعید در عبارات وصفی

عبارت وصفی، عبارتی است که شامل یک وجه وصفی است و مانند یک صفت در جمله عمل می‌کند. یک عبارت وصفی شامل یک وجه وصفی و سایر قسمت‌های گفتار مانند اسم، قید و عبارات اضافه است. ماضی بعید هم مانند سایر وجه‌های وصفی، می‌توان در عبارات وصفی استفاده کرد.

از آنجایی که عبارات وصفی به عنوان صفت عمل می‌کنند، آن‌ها فقط می‌توانند اسم‌ها، عبارات اسمی یا ضمایر را تغییر دهند. جملات زیر نمونه‌هایی از ماضی بعید استفاده‌شده در عبارات وصفی را نشان می‌دهند:

His cherished possession is a baseball signed by his childhood hero.

ترجمه فارسی: دارایی او یک توپ بیسبال است که توسط قهرمان دوران کودکی او امضا شده است.

Macaroni and cheese covered in tomato sauce is my favorite dish.

ترجمه فارسی: ماکارونی و پنیر پوشیده شده با سس گوجه فرنگی غذای مورد علاقه من است.

She handed me a dirty rag splattered with oil.

ترجمه فارسی: او یک پارچه کثیف از روغن به من داد.

همچنین می‌توانیم یک جمله را با یک عبارت وصفی شروع کنیم. اگر این کار را انجام دهیم، از «،» برای جدا کردن آن از جمله اصلی استفاده می‌کنیم. مجدداً، ایده خوبی است که کلمه/عبارت اصلاح شده را تا حد امکان نزدیک به عبارت وصفی قرار دهید.